– A ty kim jesteś? – zwraca się do niego.
– My się poznaliśmy przez mojego brata. Kumplami byli.
– A teraz nie są?
– Szorstka przyjaźń teraz.
– Dlaczego tak?
– Nie wiem. Nie chciał powiedzieć.
– Dlaczego tak? – zwraca się do drugiego.
– Jakoś tak wyszło.
– No właśnie. Nie dojdziesz teraz – puentuje pierwszy.
– A co na to twój brat?
– No właśnie to samo.
– Ciekawe co zaszło? – pyta jakby siebie ona, jednak mruży podejrzliwie ciemne oczka patrząc na drugiego.
– Nic. Lubimy się – uśmiecha się drugi.
– Trochę dziwne to „lubimy się” – to ona.
– Nie można mieć wszystkiego – to drugi, patrząc na nieistniejący punkt.
Pierwszy tylko się uśmiecha.