Zapowiadało się fajnie, no i na początku, rzeczywiście było, dopóki głosem władał prof. Zygmunt Bauman. Potem zrobił się jakiś teatr dwóch aktorów i to już było nużące. Profesor wyszedł na pociąg w połowie spotkania, ja podążyłem za nim. Szkoda tylko, że prowadzący, reklamujący nazwiskiem Baumana całą „imprezę” – nie wykorzystali obecności profesora do maksimum. O prezentowanym filmie nie wspomnę, bo ani nie był kontrowersyjny ani odkrywczy. Żeby jednak nie robić „pojazdu” na całą inicjatywę, którą szczerze doceniam, o opis merytoryczny poprosiłem kolegę z działu obok. Oto przed czytelnikami debiut reporterski. Politolog „in progress”:
Kamil Nowak
Mury University College London stały się niemym (i dobrze – przyp. gospodarza strony) świadkiem inauguracji spotkań Krytyki Politycznej. Tytuł spotkania – „Critique of European Reason”. Równo o 16.00 sala, w której odbywało się spotkanie, wypełniła się po brzegi i naprawdę było ciężko znaleźć wolne miejsce siedzące.
Spotkanie otworzył wykład profesora Zygmunta Baumana, polskiego socjologa, który od 1971 mieszka w Anglii i od lat wykłada na brytyjskich uniwersytetach. Prof. Bauman omawiał przyczyny osłabienia ruchów lewicowych w okresie postmodernizmu i utracie znaczenia wartości lewicowych w oczach współczesnego społeczeństwa. Jedną z głównych przyczyn podanych przez profesora jest zanikanie klasy robotniczej, co bezpośrednio wpływa na osłabienie więzi społecznych. Obecnie społeczeństwo nie jest na tyle zintegrowane, aby razem „wstać i maszerować ramię w ramię” w obronie wspólnych wartości i praw, a przecież kilka dekad wstecz związki zawodowe założyły obecnie jedną z najsilniejszych sił politycznych, Labour Party, której program dzisiaj ciężko jest określić mianem nawet centro-lewicowym.
Kolejnym problemem przedstawionym przez profesora, był wpływ polityki Margaret Thatcher, która przez lata sprawowania urzędu, jako premier Wielkiej Brytanii twierdziła, że społeczeństwo to wymyślony twór i nie ma żadnej drogi alternatywnej, poza tą reprezentowaną przez nią i jej partię.
Trudno w takich okolicznościach się dziwić, że społeczeństwo brytyjskie przeżywa swego rodzaju kryzys i ma problemy ze swoją tożsamością, gdy przez lata wmawiano społeczeństwu, że tak naprawdę ono nie istnieje. Poza sytuacją w Wielkiej Brytanii profesor omówił również problem dążeń niepodległościowych hiszpańskiej Katalonii, której mieszkańcy nie chcą, żeby ich pieniądze z podatków, były przeznaczane na utrzymanie finansowo mniej uprzywilejowanych regionów Hiszpanii. Jako inny przykład podał również północ Włoch, która chce się odłączyć od „leniwych” Sycylijczyków.
W tym kontekście profesor poruszył ważność odpowiedzialności i wsparcia społecznego dla tych, którzy zostają w tyle, najbiedniejszych i tym, którzy są społecznie odrzuceni (samotne matki, narkomani).
Podsumowując, profesor nawiązał do marksistowskiej sprawiedliwości społecznej, której wymowa powinna znaleźć ogólne zastosowanie i wywrzeć pozytywny wpływ na stan współczesnego społeczeństwa.
Zobacz więcej: